Evi en Marco: Wanneer een burn-out ook je huwelijk onder druk zet

Een huwelijk dat ooit vanzelf liep

Twaalf jaar geleden trouwden Evi (36) en Marco (39) snel. Zij werkte en hield het gezin draaiende, terwijl hij nog studeerde. Er kwam een zoontje, later een carrière. Alles leek in balans. Tot vorig jaar.

Sinds Evi in therapie is na een burn-out, lopen gesprekken vast en botsen ze harder dan ooit.

De woorden die pijn doen

• Evi: “Als ik zeg dat ik warmte mis, zegt hij dat ik dingen verzin. Alsof mijn therapeute me tegen hem opzet.”
• Marco: “Plots wil ze samen dingen doen, terwijl dat nooit belangrijk leek. Ik herken haar bijna niet meer.”

Hun woorden raken elkaar, maar niet in de juiste richting.

Wat er écht speelt

De therapeute benoemt wat tussen hen schuurt: allebei ervaren ze afwijzing als pijnlijk. In plaats van dit te tonen, reageren ze met kritiek. En zo raken ze verder verwijderd.

Cliffhanger: Maar hoe red je een huwelijk, als praten voelt als vechten?

Ongelijkheid die blijft nazinderen

Evi draagt oude wonden mee:

• Ze werkte en zorgde, terwijl Marco studeerde.
• Nu zij erkenning en affectie zoekt, klapt hij dicht.

Marco wijst naar wat hij intussen opbouwde:

• Hij verdient goed, reist voor zijn werk.
• Evi hoeft niet te werken, er is zelfs hulp in huis. Zijn vraag: Waarom is dit niet genoeg voor haar?

De stille kern van hun strijd

Dit gaat niet over poetsvrouwen of congressen. Het gaat over gezien worden. Over affectie, over erkenning. Over de vraag: is liefde nog aanwezig in ons huwelijk, of alleen de afspraken die we ooit maakten?

Misschien herken jij dit ook…

• Je voelt dat er meer in je relatie zit, maar je partner lijkt dat niet te zien.
• Jouw verlangen naar nabijheid wordt geïnterpreteerd als kritiek.
• Gesprekken eindigen niet in verbinding, maar in stilte of verwijten.

Hoe moet het verder?

Evi en Marco staan op een kruispunt. Hun verhaal is pijnlijk herkenbaar. En misschien ook een spiegel voor ons allemaal: liefde verandert, maar de vraag naar gezien worden blijft altijd hetzelfde.